۱۳۹۰ اسفند ۲۷, شنبه

باید برای مظلومیت مهدی خزعلی خون گریست

امروز که متن نامه مادر دکتر خرعلی را خواندم حقیقتا گریه ام گرفت
بر مظلومیت این آزاده در بند
مادر سهراب را که میبینم بیشتر دلم میسوزد به حالش
مادر ندا که هنوز هم زجه میزند
مادر و پدرهایی که به دنبال فرزندانشان از این شهر به آن شهر آواره شده اند اما بیخیال فرزندشان نشده اند
مگر این قدرت چه دارد که اینچنین یک مادر را کور میکند؟
مگر نمیگویند که حس مادری با چیزی قابل معاوضه است؟
ای وای بر این جماعت که احساس  مادریشان را هم فروختند
کسی نیست به این مادر بگوید که برو به حال آن پسر رقاصه ات دعا کن تا به راه راست برگردد.برو برای آن فرزندان بی لیاقت چاپلوست از خدا طلب بخشش کن.
عزیزان
خواهران
برادران ای داددددددددددددددد که  او جز ما کسی را ندارد و ماههاست که در اثر اعتصاب غذا قوایش به تحلیل رفته
مباد که در این هیاهوی نوروز فراموشش کنیم
مباد ان روز بیاید که چشم باز کنیم و ازمیان ما رفته باشد
شما را به هر که میپرستید کاری کنید
او جر ما کسی را ندارد



هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر