۱۳۹۱ دی ۴, دوشنبه

دولت ايران به بانوان روس كه در نيروگاه اتمي بوشهر كار مي كنند، براي رعايت حجاب اسلامي «حقوق» پرداخت مي كند!

دولت ايران به بانوان روس كه در نيروگاه اتمي بوشهر كار مي كنند، براي رعايت حجاب اسلامي «حقوق» پرداخت مي كند!

نماينده دشتستان در مجلس اعتراض كرده كه چرا با وجود پرداخت اين اضافه حقوق، روسها در بوشهر حجاب اسلامي را رعايت نمي كنند؟! يعني پولش را مي گيرند، ولي هنوز كاكُل زلفشان «پايه هاي حكومت اسلامي» را مي لرزاند؟! سئوال اين است كه چرا حكومت، به زنان كشور خودمان بابت رعايت حجاب، حقوقي پرداخت نمي كند؟ اما در عوض بابت عدم رعايت اين قانون و «به اصطلاح بدحجابي»، دختران و زنان را دستگير و مجازات مي كند؟ اگر حجاب يك «قانون همگاني» است، [كه قانون ناكارآمد و غلطي هم هست] پس چرا بخاطر رعايت اين قانون، دولت فقط به «زنان خارجي» حقوق ويژه مي دهد؟! و چرا زنان ايراني را به استناد اين قانون تحقير مي كند و شلاق مي زند؟! اسم اين كار چيست؟! [بابك داد]

۱۳۹۱ آذر ۲۶, یکشنبه

در پی کشتار دانش آموزان مدرسه «سیندی هوک» آمریکا :احمدی‌نژاد به مردم آمریکا تسلیت گفت

 رییس‌جمهور با انتشار پیامی با مردم آمریکا و خانواده کودکان کشته شده در حادثه تیراندازی مدرسه ساندی هوک ابراز همدردی کرد.
رییس‌جمهور با انتشار پیامی با مردم آمریکا و خانواده کودکان کشته شده در حادثه تیراندازی مدرسه ساندی هوک ابراز همدردی کرد.

متن کامل پیام  محمود احمدی‌نژاد به شرح ذیل است:

بسم الله الرحمن الرحیم

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیه و النصر و اجعلنا خیر انصاره و اعوانه و المستشهدین بین یدیه

خبر حادثه ناگوار مدرسه ساندی هوک در ایالت کانتیکت که منجر به قتل 20 کودک و هفت آموزگار بی‌گناه آمریکایی شد را با تأثر فراوان دریافت نمودم.

هنوز خاطره تلخ کشتار در سینمای ایالت کلرادو و دیگر کشتارهای جنون‌آمیز در این کشور در اذهان عمومی تسکین نیافته که با وقوع مجدد حادثه‌ای به مراتب وحشتناک‌تر، نگرانی‌ها از ادامه این روند تشدید شده و افکار عمومی جهانیان را متوجه مسایل و مشکلات ریشه‌ای چنین حوادث تلخی در جامعه آمریکا نموده است.

امروز همه ملت‌ها و از جمله قاطبه ملت ارجمند آمریکا در سیر تکاملی خود به سمت حاکمیت اخلاق و معنویت و احترام به حقوق کرامت انسان‌ها نیازمند فضایی آکنده از محبت و صمیمیت‌اند و بروز چنین حوادث دلخراشی نگرانی‌های عمیقی را در همگان ایجاد می‌کند.

آیا وقت آن نرسیده است که با ریشه‌یابی دقیق و جدی این قبیل اقدامات خشونت‌بار اعجاب‌آور، در سیاست‌ها و برنامه‌هایی که بر اساس منافع مادی و سودجویی عده‌ای خاص طراحی و اجرا می‌شود و آثار مخرب فراوانی در روح آحاد جامعه و بویژه کودکان و نوجوانان معصوم می‌گذارد، تجدید نظر اساسی صورت گیرد؟

اینجانب به نمایندگی از ملت بزرگ ایران، تسلیت و همدردی عمیق خویش را با مردم آمریکا و خانواده بازماندگان این حادثه تلخ، اعلام نموده و امیدوارم روزی شاهد آن باشیم که ملت‌ها در جهانی سرشار از عشق و محبت و دوستی در کنار یکدیگر زندگی کنند.

محمود احمدی‌نژاد

رییس‌جمهوری اسلامی ایران

وضعیت جسمانی نسرین ستوده همچنان وخیم است و هیچ گونه خدمات پزشکی دریافت نکرده است

رضا خندان همسر نسرین ستوده از وضعیت جسمانی همسرش در زندان ابراز نگرانی کرد و در صفحه فیس بوک خود نوشت:
امروز به همراه چند تن از خانواده‌ها ملاقات حضوری داشتیم. نسرین با وجود این که دیگر در اعتصاب غذا نیست ولی از نظر جسمی نسبت به هفته‌ی قبل تقریبا فرقی نکرده بود.
تا این لحظه هیچ گونه خدمات پزشکی دریافت نکرده است با وجود مشکلات گوارشی که قابل پیش‌بینی هم بود.
هنوز به درخواست‌های مرخصی استعلاجی هیچ پاسخی نداده‌اند. 
در ضمن تا صحبت از بیانیه‌ای شد که به مراسم اهدای جایزه‌ی ساخاروف ارسال کرده بود, گفت که من آن بیانیه را سه روز بعد از اعتصاب غذا در شرایط نامساعد جسمی تهیه کرده بودم و خیلی از موارد را فراموش کردم که بنویسم. از جمله اشاره به شرایط حبس خانم رهنورد و آقایان موسوی و کروبی. از من خواست که حتما عذر خواهی‌اش را از این بابت به اطلاع این عزیزان برسانم. 
او گفت که بعد از ارسال بیانیه متوجه این مورد مهم و موارد دیگری شدم ولی متاسفانه بیانیه رفته بود و من هیچ کانالی پیدا نکردم تا سفارش کنم این قسمت‌ها را اضافه کنند. از این بابت خیلی ناراحت بود.

۱۳۹۱ آذر ۲۱, سه‌شنبه

نامه نسرین ستوده به هموطنانش :آيا مجازات خانوادگي اتفاقي است؟

رضا خندان در صفحه فیس بوک خود نوشت :
اين يادداشتي است از طرف نسرين براي ما و شما دوستان عزيزتر از جان، كه 49 روز در نگراني و اضطراب در كنار هم، ولي با اميد سپري كرديم:

سخني با هموطنانم
آيا مجازات خانوادگي اتفاقي است؟
49 روز در اعتراض به مسايل مختلف و از جمله مجازات خانواده‌ام در اعتصاب غدا بوده‌ام. در اين مدت نگراني‌هاي زيادي به وجود آمد كه همگي از سر لطف و محبت به يك خواسته‌ي عمومي بوده است و آن يك "نه" بزرگ به مجازات خانوادگي است.
وظيفه‌ي خود مي‌دانم تا مراتب سپاس و قدرداني خود را تقديم اشخاصي نمايم كه با لطف و محبت خاص خود به موضوع توجه كرده بودند.
از جريانات عمومي و اجتماعي، به ويژه مادران عزادار كه فرزندان‌شان را در جنبش سال 88 از دست دادند و اينجانب افتخار وكالت تعدادي از آنها را به عهده داشتم تا مادران صلح و فعالان جنبش زنان، از زندانيان سياسي كه افتخار تحمل حبس در كنار آنها را دارم و از هم‌بنديان عزيزم كه در طي اين مدت ناملايمات مربوط به اعتصاب غذاي مرا تحمل كردند و البته همسر و دختر كوچكم كه رنج فراواني را تحمل كردند.
از فعالان حقوق بشر در سراسر جهان، از مهاجران ايراني كه پس از جنبش سال 88 نشان دادند تا چه اندازه حضورشان منشا خدمات ارزنده‌اي براي احياي حقوق بشر و دمكراسي در ايران است.
از كساني كه از حقوق و آزادي‌هاي فردي‌شان استفاده كردند و مرا و خانواده‌ام را در خواسته‌اي كه ظاهرا به خانواده‌ي كوچك ما محدود مي‌شد، تنها نگذاشتند.
افرادي كه شجاعانه و با تصميم شخصي‌شان در اعتصاب غذاي من مشاركت كردند و البته مرا نيز در تجربه‌ي نگراني عمومي از اعتصاب غدا شريك كردند آنها به من فهماندند كه چگونه اعتصاب غذاي يك انسان، ديگري را نگران مي‌كند. اقدام آنها مسئوليت سنگين‌تري را براي من به همراه آورده بود زيرا آنها در حمايت از تصميم من دست به اعتصاب غذا زده بودند.

از فعالان حقوق بشر در سراسر جهان كه مرا در ايستادگي و مقاومت ياري نمودند و من هر بار با خود مي‌انديشيدم كه در آن سوي اقيانوس‌ها، انسان‌هاي شريفي هستند كه در پاس‌داشت ارزش‌هاي والاي انساني با من همدردي ميكنند و تحمل اين بار سنگين را بر من و خانواده‌ام هموار مي‌نمايند.
مي‌دانم از اعتصابم نگران بوديد، مي‌خواهم بدانيد من نيز بابت همه‌ي نگراني‌ها و دلواپسي‌هاي‌تان نگران بودم.

اما چرا حاضر نبودم به اعتصابم پايان دهم؟
من در كنار موكلانم و دهها زنداني سياسي كه صرفا به دليل شرافتمندانه‌ترين اعمال‌شان در زندان هستند روزهاي هرچند دشوار اما پرارزشي را مي‌گذرانم.
در كنار فعالان مدني، سياسي و زندانيان عقيدتي، هموطنان بهايي و مسيحي‌ام كه افتخار وكالت برخي از آنان را داشته‌ام و اكنون نيز با افتخار با آنان تحمل حبس مي‌نمايم، كساني كه صرفا به دليل زيستن بر اساس اعتقادشان به احكام غيرعادلانه‌اي محكوم شده‌اند. اما آنان پس از همه‌ي مظالم به مجازات‌هاي خانوادگي روي آوردند. ابتدا همسرم را تحت تعقيب قرار دادند، سپس پرونده‌ي جديدي براي او تشكيل دادند. بعد از بازداشت خانواده و كودكانم، هرچند، چند ساعته، مجددا پرونده‌ي جديدي براي دختر 12 ساله‌ام تشكيل دادند و سپس در اقداي عجولانه او را به مجازات ممنوع الخروجي رساندند.
دختر من مثل هر كودكي و نه بيشتر از كودكان ديگر، حق دارد در اين سنين فراغ از ترس و تهديد مجازات، زندگي كند. پيش از اين افتخار دفاع از بسياري از كودكان سرزمين‌ام را داشته‌ام. مجازات كودكان مطلقا ممنوع است چه رسد به مجازات‌هاي سياسي به خاطر والدين‌شان.
اما البته اين مجازات خانوادگي مختص من و خانواده‌ام نبوده است. براي بيان گستره‌ي اين روش غيرعادلانه كافي است به خاطر داشته باشيم از بين 36 زني كه در بند زندانيان سياسي تحمل حبس مي‌نمايند، بستگان درجه يك 13 تن از آنان يا در زندان و يا تحت تعقيب‌اند و اين رقم بيش از يك سوم زنان زنداني سياسي را تشكيل مي‌دهد. در اين ميان هستند كساني كه بيش از يك عضو خانواده‌شان در زندان يا تحت تعقيب‌اند.
در اعتراض به مجازات‌هاي خانوادگي كه مجازات خانواده‌ي من نيز يكي از نمونه‌هاي آن بوده است، دست به اعتصاب غدا زدم. اميدم به آن است كه مجازات‌هاي خانوادگي از سياست‌هاي تهديد و فشار حذف گردد.
بار ديگر از همه‌ي اشخاصي كه در اين راه با همدلي‌هاي مداوم خود، مرا تنها نگذاشتند مراتب سپاس و قدرداني صميمانه‌ي خود را تقديم مي‌نمايم و اطمينان خود را از نتيجه‌ي راهي كه به عدالت و قانون و دموكراسي ختم مي‌شود، اعلام مي‌دارم.
به اميد آزادي و رهايي
نسرين ستوده

۱۳۹۱ آذر ۱۱, شنبه

نسرین! اوین جای بدی نیست، وقتی که در بندِ تو باشد

نسرین! اوین جای بدی نیست
وقتی که در بندِ تو باشد
وقتی که بر دیوارهایش 
تصویر لبخند تو باشد

این خانه ی زنگار و زنجیر
خود موزه خواهد بود روزی
آیینه ی نامردهای
دریوزه خواهد بود روزی

ای هرچه دژخیمانِ بدخو
زندانیانِ خنده ی تو
دریای طوفان رنگِ غیرت
ای مردها شرمنده ی تو

زندان و فرزندان گریان
زندان و امّید و بهانه
زندان و بغضِ خفته در خویش
زندان و مهر مادرانه

می دانم این درد کمی نیست
می ماند این زخمِ همیشه
کابوسِ کابینِ ملاقات
آغوش های پشتِ شیشه

اما تو باید زنده باشی
با بیشه چونان ماده شیران
گُرد آفریدِ خصم افکن!
فرزندی از پشتِ دلیران!

نسرین! به فکر مردمت باش
تنهایی و چشم انتظاری
نسرین! به فکر کودکانت...
گل های زیبای بهاری

ایران اگر روزی نباشی
مثل تو نسرینی ندارد
آن سان که لب های تو دارد
لبخند شیرینی ندارد

با ما خدایی هست آری
با ما خدایی مهربان است
برخیز و بشکن روزه ات را
برخیز! هنگام اذان است

چنین گفت داریوش مفتخر حسینی